1924-ին Փարիզում կազմակերպվեցին Օլիմպիական խաղերը: Երկրորդ անգամ Ֆրանսիայի մայրաքաղաքը դարձավ այս մարզական իրադարձությունների անցկացման վայրը ՝ խաղերի մրցումներում հաղթելով Բարսելոնային, Հռոմին, Լոս Անջելեսին, Պրահային և Ամստերդամին:
1924-ին խաղերին մասնակցում էին 44 երկրներ: Առաջին համաշխարհային պատերազմի տարիներին իր ագրեսիայի պատճառով Գերմանիան դեռ արգելված էր մասնակցել օլիմպիական շարժմանը: Խորհրդային Միության հավաքականը նույնպես չկարողացավ մասնակցել մրցույթին `աշխարհի շատ երկրների կողմից այս պետությունը չճանաչելու պատճառով: Երկրներ, ինչպիսիք են Էստոնիան, Լատվիան, Լիտվան, Հայիթին, Էկվադորը, Իռլանդիան, Մեքսիկան և Ուրուգվայը, իրենց մարզիկներին առաջին անգամ խաղերի են ուղարկել խաղերի: Ամենաշատ մարզիկները եկել են Ֆրանսիայից:
Այս օլիմպիական խաղերում արդեն կարելի էր տեսնել շատ ատրիբուտներ, որոնք այժմ դարձել են նման մրցումների անբաժանելի մասը: Տեղի են ունեցել խաղերի բացման և փակման արարողությունները, որին մասնակցել է Ֆրանսիայի նախագահը: Հայտնվեց օլիմպիական կարգախոսը, որը հնչում է «Ավելի արագ, ավելի բարձր, ավելի ուժեղ»: Խաղերը մեծ լսարան գրավեցին, և նրանց կազմակերպությունը կարողացավ արդյունք տալ: Աստիճանաբար օլիմպիադան դառնում է ոչ միայն մարզական իրադարձություն, այլև այն երկրի զարգացման մակարդակի մի տեսակ ցուցադրում, որտեղ անցկացվում է:
Այնուամենայնիվ, 1924-ի խաղերը շատ տարբեր էին այսօրվա խաղերից: Օրինակ ՝ կանայք կարող էին մրցել սահմանափակ թվով կարգապահություններում: 19 մարզաձեւերից նրանք մասնակցել են միայն ջրացատկի, լողի, սուսերամարտի և թենիսի մրցումների:
Ոչ պաշտոնական թիմային միջոցառման առաջին տեղը գրավեց ԱՄՆ-ն: Ամենաբարձր արդյունքները ցույց տվեցին ամերիկյան թեթեւ ատլետիկայի մարզիկները ՝ վազորդներ ու ցատկորդներ: Բացի այդ, մի քանի ոսկե մեդալ նվաճեցին լողորդներն ու թենիսիստները ՝ տղամարդիկ և կանայք:
Ֆինլանդիայի հավաքականը զգալի տարբերությամբ դարձավ երկրորդը: Վազորդ Պաավո Նուրմին շահեց այս երկրի 14 ոսկե մեդալներից 5-ը ՝ ինչպես մենախաղում, այնպես էլ էստաֆետի թիմի կազմում:
Երրորդը մրցաշարի ընդունողն էր ՝ Ֆրանսիան: Նա օլիմպիական խաղերում ներկայացնում էր հեծանվորդների և ծանրամարտիկների ուժեղագույն թիմը:
